Komend weekend zal de eerste ronde van het wereldkampioenschap Supersport er volledig anders uitzien dan in de afgelopen decennia gebruikelijk was: de Ducati Panigale V2, Triumph Daytona 765, MV Agusta F3 800 en zelfs de Suzuki GSX-R750 mogen nu meedoen. Normaliter was dit kampioenschap globaal bestemd voor 600cc viercilinders als de Yamaha R6 en de Honda CBR600RR, maar daar komen vanaf nu dus grote veranderingen in, onder de naam “Next Generation Supersport”.

De 600cc-regel (net eronder, dus 599cc) was natuurlijk vanaf het begin al aan uitzonderingen onderhevig, zoals bijvoorbeeld voor de Ducati tweecilinders, die 750 cc mochten hebben. Daarbij kwam ook de 675 cc-regel voor driecilinders als die van Triumph en MV Agusta, maar toen Kawasaki met een 636 cc viercilinder kwam, was dat toch een te grote uitzondering. Punt was alleen dat Ducati geen 750 meer verkoopt, maar haar middenklasse-modellen heeft opgeboord naar meer dan 900cc. Dit geldt ook voor Triumph en MV Agusta, waarop er -commercieel gezien- geen reden meer was om te racen. Bijkomend probleem was echter dat de supersportklasse op de openbare weg razendsnel aan populariteit verloor, waardoor de merken de gebruikte modellen niet meer doorontwikkelden en zelfs niet meer voor de openbare weg homologeerden. Daarmee viel de basis onder het WK Supersport weg, want dat was altijd dat de racemotoren gebaseerd moesten zijn op motoren die iedereen in de winkel kan kopen. 

Resultaat was de afgelopen jaren dat het WK een soort Yamaha R6-cup werd. Vandaar dat er nu drastische maatregelen genomen zijn, met een zeer ruim toegangsbeleid voor modellen van bijna alle merken (zie lijst hieronder). Om toch gelijke kansen voor alle merken en modellen te creëren, worden er technische beperkingen opgelegd. Dit na zeer uitgebreide testen met vermogen, koppel maar ook aerodynamica. Of dat zorgt voor een eerlijke strijd is nog even afwachten, waarbij vooral Yamaha nu opeens op achterstand gezet lijkt te zijn; zij hebben als enige nog 599 cc aan cilinderinhoud over. 

De ‘balanceermaatregelen’ werken meestal via de electronica van de motoren door het beperken van de maximum toerentallen, wat volgens de bedenkers betekent dat de Ducati V2 955 en MV Agusta F3 800 maar 80% van volgas kunnen gaan, voor de Triumph 765 is dat 95%. Ook wordt het jaarlijkse aantal te gebruiken motorblokken beperkt en is er een minimum gewicht voor de motorfiets zelf, waar dat eerder voor de combinatie van motor en rijder was. Die regels worden continu bijgesteld, wat weliswaar voor een wat kunstmatige comptetitie zorgt, maar zo de klasse mogelijk in leven gaat houden.