Naar aanleiding van een rondetafel “motorrijders”, die Febiac gisteren organiseerde met VicePremier Kris Peeters, heeft deze laatste vandaag in de pers een lans gebroken om motorrijders toe te laten op de busbanen. Vlaams Volksvertegenwoordigster An Christiaens steunde eerder ook al deze visie met haar conceptnota van 21 maart 2017 in de Commissie Mobiliteit van het Vlaams Parlement. Daarmee vraagt ze om structurele maatregelen te treffen voor motorrijders in het wegverkeer en het beleid rond verkeersveiligheid, waaronder het toelaten van motorrijders op de
busbaan. De tegenreacties van De Lijn en Vlaams Minister voor Mobiliteit Ben Weyts lieten niet op zich wachten. Maar FEBIAC acht het haar taak argumenten en tegenargumenten in de hun juiste context te plaatsen.

Met het KB van 11 juni 2011 “ter bevordering van de veiligheid en de mobiliteit van motorrijders” staat in de wegcode ingeschreven dat motorrijders de vrije busstroken mogen gebruiken. Het concrete gebruik moet wel toegestaan worden door de wegbeheerders door de plaatsing van een onderbord met het symbool van een motorrijder. En tot op heden is dit nog nergens gebeurd. En dat is jammer, want hierdoor zouden de motorrijders niet meer langsheen de files moeten laveren, maar vlot en veilig het stilstaande verkeer kunnen passeren op de busstrook. Busstroken verbeteren de doorstroming van het openbaar vervoer, maar nemen tegelijkertijd veel capaciteit weg voor de rest van het verkeer. En dat terwijl de busstrook er het grootste deel van de tijd ongebruikt en dus onderbenut is.

De studie “Pendelen per motorfiets: een impactanalyse” van Transport & Mobility Leuven heeft in 2011 al de positieve effecten van meer motorrijders op de spitsmomenten aangetoond: wanneer 10% van de automobilisten zou kiezen voor een gemotoriseerde tweewielers, zouden de files met 40% dalen. Een vrije doorgang voor motorrijders op de busbaan zou meer mensen kunnen aanzetten om over te schakelen op een motor of een scooter, omdat men zich op de busbaan veiliger voelt dan tussen het autoverkeer.

Vlaams Minister voor Mobiliteit Ben Weyts reageert vandaag in de pers: “Als je motoren toelaat op busbanen, moet je voor veel categorieën een uitzondering maken. Misschien een populaire beslissing, maar ook de kortste weg naar een file op de busbaan”, zo vervolgt minister Weyts. Febiac merkt hierbij op dat de wegcode nu al zodanig is opgesteld dat motorrijders toegelaten kunnen worden. Het gaat hier dus niet over een uitzonderingmaatregel. Door hun compacte omvang en vlotte hanteerbaarheid zijn motoren en scooters allerminst de veroorzakers van files. Aangezien ze tegen dezelfde snelheid als de bus rijden, zullen ze dus ook nooit de doorstroming en de stiptheid van het openbaar vervoer in het gedrang brengen. Dit is slechts een drogreden die de openbaar vervoersmaatschappijen aanvoeren om de busbanen exclusief voor hen gereserveerd te houden.

In London worden motorrijders, naast taxi’s en fietsers, al veel langer toegelaten op de busbanen. Transport for London stelt het zo: “Doordat motorrijders de busbanen mogen gebruiken daalde hun reistijd, verbeterde de doorstroming van de rest van het verkeer en is de uitstoot van emissies kleiner. De verkeersveiligheid van andere kwetsbare weggebruikers blijft bewaard”.

Het is nu tijd om in België effectief de stap te zetten om de mobiliteit te verbeteren. Concreet vraagt Febiac dat proefprojecten worden opgezet, zodanig dat een grondige analyse kan gemaakt worden op basis van feiten. Pas wanneer bepaalde trajecten effectief opengesteld worden voor motorrijders kan bekeken worden wat de verschillende effecten zijn op:

– Doorstroming van het openbaar vervoer
– Mogelijk conflictsituaties en of er eventuele ongevallen voorkomen
– Hoe de relatie verloopt met de fietsers en taxi’s die eventueel ook gebruik kunnen maken van de busstroken.

De wegbeheerders, de verkeersveiligheidsinstituten als het BIVV en de openbaar vervoermaatschappijen reageren subjectief op de voorgestelde maatregel. Het is tijd om objectief feitenmateriaal te verzamelen via proefprojecten de de maatregel ten grond te kunnen evalueren met alle betrokken partijen, inclusief de fietserverenigingen en de belangengroepen van motorrijders.