Na bijna 50 jaar een begrip te zijn binnen de motorkleding is het zo dat MJK Leathers stopt. Het bedrijf uit Oudenbosch is vooral bekend binnen de racewereld. Met name de mogelijkheden die rijders hadden met het ontwerpen en samenstellen van een op maat gemaakt racepak bezorgde MJK een unieke positie. Bijzonder daarbij is dat de pakken tot aan het laatste moment in Nederland, op de bovenverdieping van de winkel, worden gemaakt. Wij spraken Marie-Jeanne over de geschiedenis van MJK Leathers en de ontwikkeling die het bedrijf heeft doorgemaakt in het 48-jarig bestaan.

Het begin

Marie-Jeanne leert Ton al kennen op 16-jarige leeftijd, hij rijdt dan al motor. Beide werken op dat moment in een kleding atelier als kledingmaker. Een onvrijwillige wheelie was haar eerste kennismaking met motorrijden. “Ja ik was eigenlijk een brommer gewend, waarbij je niet hoeft te schakelen. Ik mocht ook eigenlijk nog niet rijden en maakte een foutje met schakelen, waardoor ik zo onverwacht op het achterwiel door de straat scheurde”.
Na het trouwen pakt Marie-Jeanne het motorrijden overigens echter wel weer op. Beide werken op dat moment in een ander atelier, dat zich richt op leren kleding. “Hier heb ik de eerste ervaring met leer opgedaan. Eigen kleding maken deed ik al, maar nu begon ik ook onze eigen motorkleding te maken”.

Doordat de kledingmarkt in die jaren echter flink veranderde, met name door schaalvergroting en import vanuit lage lonenlanden, stopte ook het leeratelier. Ton schoolt zich dan om naar motormonteur en komt bij een motorzaak in Breda te werken. Marie-Jeanne heeft dan al voldoende ervaring opgedaan, om haar zelfgemaakte motorpakken ook daar te verkopen. Wanneer Ton verhuist van werknemer, verhuist de MJK-kleding mee. Vanaf 1978 resulteert dit in het pand, waar MJK op dit moment nog steeds gevestigd is. Met name voor de ontvangst van klanten een goede zet en er is voldoende ruimte voor een eigen atelier.

Nieuwe technieken

In al die jaren staat de ontwikkeling van motorkleding uiteraard niet stil. MJK Leathers volgt deze ontwikkelingen vanaf het begin op de voet, brengt primeurs en is zelfs betrokken bij de eerste vormen van CE-keuringen in Engeland. MJK Leathers is bijvoorbeeld de eerste die kevlar toevoegt aan een motorpak. Marie-Jeanne geeft aan, dat die techniek anders is dan huidig. Tegenwoordig wordt een kevlar draad verweven in de stof, om meer stevigheid te geven. In de begindagen brengt MJK Leathers de kevlar echter aan als tweede laag, in plaats van de tweede leerlaag. Gevolg is dat het pak een stuk lichter wordt.

Vanaf 1997 is, in samenwerking met een Engels instituut, ook de eerste CE level-1 keuring een feit. Marie-Jeanne geeft aan dat dit een hele zoektoch was. Met name omdat protectie in die tijd nog geen gemeengoed is. Al vanaf de vroeg jaren 90 start daarom de zoektocht naar een schuim, dat sterk genoeg is om klappen op te vangen, maar ook buigzaam genoeg. In al de daaropvolgende jaren blijft de ontwikkeling doorgaan. Waarbij het voor MJK-Leathers altijd een zoektocht blijft naar de perfectie in gebruiksgemak en veiligheid.

Racesport

Het concept van MJK-Leathers slaat duidelijk aan. Door sponsoring van meerdere coureurs, in verschillende klasses, groeit MJK uit tot een begrip. Wat daar zeker aan bijdraagt is dat verschillende coureurs in MJK-pakken ook Nederlands, Belgisch en Engels kampioen weten te worden. Dit brengt uiteraard ook amateurs naar MJK-Leathers. Bijzonder is dat die niet altijd naar Oudenbosch hoeven te komen. In de hoogtijdagen staat er zelfs een heuse MJK-Leathers bus in het rennerskwartier. Pakken kunnen hier ter plekke gerepareerd worden, waardoor na schade een trackday niet gelijk voorbij hoeft te zijn.

Na 48 jaar gaan Marie-Jeanne en Ton echter met pensioen. Een opvolger is er niet en verkopen van de merknaam is geen optie. “Het is toch je eigen kindje” geeft Marie-Jeanne aan. Een nieuw pak bestellen gaat dus niet meer. Toch blijft MJK-Leathers nog wel even open. Tot eind mei in ieder geval elke dag. Daarna waarschijnlijk twee of drie dagen in de week, houd hiervoor de website in de gaten. Eind december sluiten de deuren dan voorgoed. “Ton en ik gaan genieten van de dingen die we altijd al hebben willen doen. Daar hebben we dan tijd voor”.